«Το βιβλίο πέθανε - Ζήτω το βιβλίο!»

Cover via Amazon«Οι τελευταίοι αιώνες ήταν γεμάτοι από ψευδή αγγελτήρια θανάτου. Όταν εφευρέθηκε η φωτογραφία, αναγγέλθηκε ο θάνατος της ζωγραφικής. Μετά τον κινηματογράφο ήρθε ο θάνατος του θεάτρου, μετά την τηλεόραση εκείνος του κινηματογράφου. ..
”Τελικά δεν πέθανε τίποτα - όλα επιβιώνουν παράλληλα, και μάλιστα προοδεύουν και καινοτομούν. Το ίδιο θα γίνει και με το βιβλίο στην ψηφιακή εποχή».
Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το κείμενο του Νίκου Δήμου , «Το βιβλίο πέθανε - Ζήτω το βιβλίο!» που περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων στο συλλογικό έργο, που επιμελείται ο Γιώργος Δαρδανός, με τίτλο «Σελίδες στην οθόνη ή το χαρτί; Το μέλλον της ανάγνωσης». Το βιβλίο, που κυκλοφορεί ήδη από τις εκδόσεις Gutenberg παρουσιάστηκε στην 8η Διεθνή έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης.
Οι εξελίξεις στο χώρο της ηλεκτρονικής ανάγνωσης είναι ταχύτατες. Το ηλεκτρονικό βιβλίο επιδρά ριζικά στο τρίπτυχο «εκδότης, βιβλιοπωλείο, αναγνώστης και αγοραστής», και ενώ η συζήτηση για το μέλλον των έντυπων βιβλίων έχει φουντώσει, αναπτύσσονται πλήθος προβληματισμών για τις συνέπειες και τις νέες συνήθειες που θα διαμορφώσει η ηλεκτρονική ανάγνωση.
Αυτό σημαίνει πως το παραδοσιακό βιβλίο πέθανε; Στο καίριο αυτό ερώτημα επιχειρούν να απαντήσουν σημαντικές προσωπικότητες από την Ελλάδα και τον διεθνή χώρο -που προβληματίζονται στα κείμενα τους για το μέλλον της ανάγνωσης, στο εν λόγω βιβλίο.
τον συλλογικό τόμο, δεν έχουν όλοι οι συγγραφείς την ίδια θέση. Από τη μια οι λάτρεις των έντυπων βιβλίων, πιστεύουν πως η εγκυρότητα και η πιστότητα των βιβλίων δεν υπάρχουν στον όγκο των πληροφοριών του διαδικτύου, ενώ υπεραμύνονται ακόμα και τη σχέση που αναπτύσσεται μέσω των αισθήσεων (υφή και μυρωδιά του χαρτιού) ενώ εξειδικευμένοι χρήστες και παρατηρητές του ψηφιακού χώρου, πιστεύουν ότι πρόκειται για μια φυσιολογική εξέλιξη και επιχειρούν να τεκμηριώσουν την αναγκαιότητα μετάβασης και στην ηλεκτρονική ανάγνωση.
Θίγονται, επίσης, ζητήματα που αφορούν στο κατά πόσο η διαδικτυακή πληροφορία είναι γνώση αλλά και στα πνευματικά δικαιώματα, όπως η απαγόρευση της ψηφιοποίησης βιβλίων στην Google από τους Γάλλους, ο Ισραηλινός χάκερ που «έσπασε» την προστασία copyright του Amazon Kindle και η πειρατεία ηλεκτρονικών βιβλίων.
Ορισμένα από τα κείμενα της έκδοσης έχουν γραφτεί από εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων με θέματα όπως η σχέση της παιδαγωγικής επιστήμης με την ηλεκτρονική μάθηση, ο ρόλος του σχολείου και η εκδημοκρατικοποίηση της γνώσης στην ψηφιακή εποχή, αφού ένα από τα πρώτα και σημαντικά πεδία εφαρμογής των ηλεκτρονικών βιβλίων είναι η εκπαίδευση.
Για το βιβλίο μίλησαν ο Καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Γιώργος Τσιάκαλος, και ο διευθυντής του περιοδικού Διαβάζω, Γιάννης Μπασκόζος.
«Αυτό που έχει σημασία για το μέλλον είναι να εξακολουθούν να γράφονται καλά βιβλία και να έχουμε κάτι ενδιαφέρον να διαβάζουμε και όχι το μέσο με το οποίο θα τα διαβάζουμε. Το ερώτημα το οποίο θα πρέπει όλοι να σκεφτούμε τώρα είναι αν περνώντας σε κάθε νέα μορφή ανάγνωσης, επηρεάζεται και το περιεχόμενο. Δηλαδή αν η «ευκολία» του διαδικτύου θα επηρεάσει την συγγραφική δημιουργία» ανέφερε ο Γιάννης Μπασκόζος.
«Αυτό που πρέπει να κάνουμε τώρα είναι να εμφυσήσουμε στους νέους την αγάπη για το βιβλίο και την ανάγνωση» ανέφερε ο Γιώργος Τσιάκαλος .
«Η Ελλάδα βρίσκεται σταθερά στις τελευταίες θέσεις της φιλαναγνωσίας στους εφήβους και συνεπώς αυτό είναι ένα ζήτημα που πρέπει να καταπολεμήσουμε. Βρίσκεται επίσης στις τελευταίες θέσεις στην Ευρώπη σε ότι αφορά το πόσα βιβλία διαβάζουν, οι ενήλικοι . Και ενώ στις Σκανδιναβικές χώρες οι περισσότεροι νέοι ηλικίας 15-20 ετών διαβάζουν περίπου ένα βιβλίο την εβδομάδα, στην Ελλάδα το ποσοστό των παιδιών και των ενηλίκων που δεν διαβάζει βιβλία ,αγγίζει το 40 %» κατέληξε