Τρίτη 31 Αυγούστου 2010

Κυκλοφορεί αύριο η αυτοβιογραφία του Τόνι Μπλερ

Την αυτοβιογραφία του αναμένεται να κυκλοφορήσει την Τετάρτη ο πρώην Βρετανός πρωθυπουργός, Τόνι Μπλερ.

Το περιεχόμενο του βιβλίου "A Journey" ενδέχεται να αποτελέσει ευκαιρία για κριτικές από τους αντιπάλους του, όσον αφορά στη βρετανική στρατιωτική αποστολή στο Ιράκ.

Παρόλο που ο εκδοτικός οίκος Random House δεν έχει δημοσιεύσει κανένα απόσπασμα του βιβλίου, σύμφωνα με την εφημερίδα Sun, που επικαλείται πηγές την οποία δεν κατονομάζει, ο Τόνι Μπλερ επικρίνει τον Γκόρντον Μπράουν, κατηγορώντας τον ότι προκάλεσε την ήττα του Εργατικού Κόμματος στις εκλογές του περασμένου Μαΐου. Το Εργατικό Κόμμα αρνήθηκε να σχολιάσει αυτές τις πληροφορίες.

Η πρώτη μεγάλη τηλεοπτική συνέντευξη του Τόνι Μπλερ από τότε που αποχώρησε από την Ντάουνινγκ Στρίτ, το 2007, θα μεταδοθεί την Τετάρτη το βράδυ από το BBC. Στην εμφάνιση του αναμένεται να εκφράσει την υποστήριξή του για κάποιον από τους υποψηφίους για την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος.

Ο Τόνι Μπλερ θα υπογράψει το βιβλίο του υπό αυστηρά μέτρα ασφαλείας στο Λονδίνο, στις 8 Σεπτεμβρίου, σε ένα βιβλιοπωλείο στο Πικαντίλι. Πολλές οργανώσεις, όπως οι ειρηνιστές της Stop the War έχουν προγραμματίσει διαμαρτυρία.
Enhanced by Zemanta

Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

Σάλος με ρατσιστικό βιβλίο στην Γερμανία

Οι ηγέτες της γερμανικής κυβέρνησης άσκησαν σήμερα δριμεία κριτική σε ένα στέλεχος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Γερμανίας (Bundesbank), για τις αντισημιτικές δηλώσεις που έκανε ενόψει της κυκλοφορίας του βιβλίου του αύριο Δευτέρα, το οποίο είναι επικριτικό απέναντι στους τούρκους και άραβες μετανάστες.

Ο υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βέστερβελε και ο υπουργός Αμυνας Καρλ-Τέοντορ τσου Γκούντενμπεργκ δήλωσαν ότι ο Τίλο Σαραζίν βγήκε εκτός ορίων σχολιάζοντας με αυτό τον τρόπο τους εβραίους, σχόλια τα οποία επέκριναν σφόδρα και οι εβραίοι ηγέτες στη Γερμανία.  ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΕΔΩ

Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

Ο Χάρι Πότερ μπεστ σέλερ και στο Γκουαντάναμο

Οπως αποκάλυψε στο «Time» ο πεζοναύτης-υπεύθυνος της βιβλιοθήκης, ανάρπαστα γίνονται τα βιβλία της Τζόουν Ρόουλινγκ και του Νταν Μπράουν

Στο Γκουαντάναμο οι κρατούμενοι δεν έχουν επισκεπτήριο, αναστολή, άδειες, ημερομηνία αποφυλάκισης ή ακόμη και δίκης. Αλλά το σκάνε νοερά με τον Χάρι Πότερ. 

Διαβάζοντας, ακόμη και οι αλυσοδεμένοι κρατούμενοι δραπετεύουν, πετώντας νοερά παρέα με το μικρό μάγο «Σου λέω, αυτός ο Νταν Μπράουν με έχει τσακίσει τελευταία», ομολόγησε ο ανθυπολοχαγός των Αμερικανών πεζοναυτών Ρόμπερτ Κολέτ στο περιοδικό «Time». Ούτε στην αντικατασκοπία υπηρετεί όμως, ούτε έχει να σπάσει πολύπλοκους κώδικες των Ταλιμπάν εμπνευσμένους από τον μετρ του συνωμοσιολογικού θρίλερ.

Ο Ρόμπερτ Κόλετ είναι ο αξιωματικός του αμερικανικού στρατού που είναι υπεύθυνος για τη δανειστική βιβλιοθήκη των στρατιωτικών φυλακών του Γκουαντάναμο Μπέι με τους 176 ισλαμιστές κρατουμένους.

Οι οποίοι έχουν αστεία-αστεία πρόσβαση σε περίπου 18.000 τίτλους βιβλίων, περιοδικών, dvd και εφημερίδων. Αριθμό που τα πιτσιρίκια πολλών ελληνικών νησιών και πόλεων της ελληνικής επαρχίας ούτε θα φανταστούν ποτέ. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα, που ούτε περνάει από το μυαλό του ανθυπολοχαγού, γιατί έχει «πήξει».

Είναι περήφανος για τη βιβλιοθήκη του. «Δεν είναι κυριλέ, μη φανταστείτε και τη βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης με τα μεγάλα λιοντάρια της εισόδου», λέει, αλλά δηλώνει πως πιστεύει ότι τα βιβλία του κάνουν καλύτερη τη ζωή των κρατουμένων. Γι' αυτό και προσπαθεί να βρει αυτά που του ζητάνε, ώστε να τους τα μοιράζει.

Πού να τα βρει όμως; Δεκαοκτώ χιλιάδες τίτλοι δεν είναι και λίγοι. Η λίστα τους φτιάχτηκε προσεκτικά, δεν περιλαμβάνεται κανένας τίτλος πολιτικού ή θρησκευτικού εξτρεμιστή και κανένα με στρατιωτικό, σεξουαλικό (το απαγορεύει και η θρησκεία τους) ή έντονα βίαιου περιεχομένου.
Αλλά κανένας δεν περίμενε πως οι φανατικοί ισλαμιστές του Γκουαντάναμο θα έκαναν ανάρπαστο τον Νταν Μπράουν και τον Χάρι Πότερ, την Αγκάθα Κρίστι, τον Τόλκιν και τον Τζον Γκρίσαμ. Και όλα τα ταξιδιωτικά περιοδικά, ειδικά όσα έχουν πολλές και μεγάλες φωτογραφίες της απέραντης γαλάζιας θάλασσας.

Ετσι, τελικά, οι εκδόσεις απόδρασης «ξεπουλάνε» στο Γκουαντάναμο. Τι πιο φυσικό; Αλλά, ο πτωχός ανθυπολοχαγός μας πρέπει τώρα να βρίσκει όλο και περισσότερα αντίτυπα του «Κώδικα ντα Βίντσι» στα αραβικά, στην κατά τα άλλα υπερστοκαρισμένη σε απομνημονεύματα του Μπαράκ Ομπάμα στα αραβικά αποθήκη του, που όπως παραδέχεται δεν φεύγουν και σαν ζεστά κουλούρια.

Ετσι αναγκάζεται να ζητά βοήθεια από όπου μπορεί, όπως από τη διεθνή επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού, που βοηθάει όταν μια συγκεκριμένη έκδοση δεν μπορεί να βρεθεί στα αραβικά, και να στέλνει τους άντρες του σε «ειδικές αποστολές», οι οποίες συχνά περιλαμβάνουν «επιδρομές» στα βιβλιοπωλεία για μια έκδοση στα ουζμπέκικα, για παράδειγμα. Γιατί πιστεύει πως η λογοτεχνία παίζει βασικό ρόλο στην καλή πνευματική κατάσταση των κρατουμένων.

Χαρακτηριστική περίπτωση ανάμεσα στα σουξέ της ποπ λογοτεχνίας στην πιο ερμητική φυλακή του πλανήτη, είναι αυτή που περιγράφει η δικηγόρος πολιτικών δικαιωμάτων Κάντανς Γκόρμαν. Ο κρατούμενος στο Γκουαντάναμο και πελάτης της Λίβυος Αμπντούλ Αλ Γκιζάουι, κόλλησε με τον Χάρι Πότερ, αλλά ο ανθυπολοχαγός δεν μπορούσε να του βρει πουθενά τον «Αιχμάλωτο του Αζκαμπάν» στα αραβικά. Οι φρουροί του προσπαθούσαν να του περιγράψουν τι γίνεται στο βιβλίο, αλλά δεν ήξερε αν έπρεπε να τους πιστέψει ή όχι. Οπως είπε η δικηγόρος του στο «Time», «έβλεπε ομοιότητες ανάμεσα στη ζωή του και σ' αυτήν του αιχμαλώτου του Αζκαμπάν και ο Τζορτζ Μπους του έφερνε έντονα στο νου τον Βόλντεμορτ».

Τελικά βρήκε μόνη της αραβική έκδοση του βιβλίου και την έστειλε στον ανθυπολοχαγό, που οι συνάδελφοί του φωνάζουν «Πρύτανη του Γκουαντάναμο». Αυτός πάλι εξηγεί πως «όταν ζεις σε ένα τέτοιο περιβάλλον, κάτι τέτοιο σού δίνει κάτι να περιμένεις. Οταν μια φορά τη βδομάδα μπαίνει η βιβλιοθήκη στην πτέρυγα είναι συναρπαστικό, ειδικά αν έχεις το βιβλίο που σου έχουν ζητήσει. Τότε είσαι ο ήρωας της ημέρας».

“Τσικμάζ” σημαίνει “αδιέξοδο”…

“Η ιστορία της Κωνσταντινούπουλης και της σημερινής Τουρκίας, μέσα από τις αναμνήσεις ενός Έλληνα και μιας Τουρκάλας, ξετυλίγεται στο μυθιστόρημα του Ευάγγελου Αρεταίου με τίτλο “ΤΣΙΚΜΑΖ. Ένα αδιέξοδο στην Πόλη”, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Εξάντας”.

 Επιστρέφοντας στην Πόλη ύστερα από τρία χρόνια για την κηδεία του Σάββα Βέρτοβιτς, ενός ηλικιωμένου Ρωμιού με τον οποίο είχε συνδεθεί με μια βαθιά φιλία, ο Πέτρος, ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου, νεαρός δικηγόρος από την Αθήνα, βρίσκεται αντιμέτωπος με τις αναμνήσεις των τεσσάρων χρόνων που έζησε στην Κωνσταντινούπολη, δουλεύοντας ως φωτογράφος για ξένους και Έλληνες ανταποκριτές.

Στην κηδεία, στο παλιό ρωμαίικο νεκροταφείο του Σισλί, έρχεται και η Νουρχαγιάτ, μια Τουρκάλα ισλαμίστρια δημοσιογράφος με την οποία ο Πέτρος είχε ζήσει έναν παράφορο έρωτα. Οι δύο αυτοί τόσο διαφορετικοί άνθρωποι, ο καθένας από τη σκοπιά του, χάνονται στο λαβύρινθο των στοχασμών και των αναμνήσεών τους, θα ξαναβρεθούν όμως και πάλι στο τέλος της κηδείας για να συνειδητοποιήσουν με τρόμο ότι τελικά οι κόσμοι τους δεν είναι τόσο διαφορετικοί όσο φαίνονται.

Μέσα από τις παράλληλες αυτές αναμνήσεις και σκέψεις του Πέτρου και της Νουρχαγιάτ και γύρω από τα ερωτηματικά για τη ζωή του Σάββα Βέρτοβιτς ξετυλίγονται σταδιακά η ιστορία της Κωνσταντινούπολης και της σημερινής Τουρκίας, το πεπρωμένο της ομογένειας και η γέννηση της τουρκικής ισλαμικής αστικής τάξης και μαζί τους ο ερωτισμός και η θρησκεία η παρακμή του δυτικού πολιτισμού και η ξέφρενη πορεία του ισλαμισμού“.

Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010

Κατάσχεση βιβλίου με θέμα τον Πούτιν

Χιλιάδες αντίτυπα του βιβλίου του φιλελεύθερου Μπόρις Νεμτσόφ με κεντρικό θέμα του τον Βλαντίμιρ Πούτιν κατασχέθηκαν σήμερα από την αστυνομία στο Μουρμάνσκ, η οποία στην ανακοίνωσή της κάνει λόγο για «εξτρεμιστική γραφή», κατήγγειλε το κόμμα που έχει ιδρύσει ο Νεμτσόφ.

«Οργανώναμε τη σιδηροδρομική αποστολή του βιβλίου», από τη Μόσχα, και «την ώρα που τοποθετούσαμε μία ποσότητα αντιτύπων μέσα σε ένα αυτοκίνητό μας, η αστυνομία τα κατάσχεσε», δήλωσε μία εκπρόσωπος του «Κόμματος της Αλληλεγγύης», η Ολγα Τσορίνα, μιλώντας στο πρακτορείο 'Ιντερφαξ'. Το βιβλίο τιτλοφορείται «Βλαντίμιρ Πούτιν, 10 έτη, ένας απολογισμός».

Η ίδια δήλωσε ότι ανακρίθηκαν από την τοπική αστυνομία δύο άντρες, που βοηθούσαν στη μεταφορά του εν λόγω βιβλίου.

Ο Νεμτσόφ, διετέλεσε αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση του Μπόρις Γιέλτσιν κατά τα έτη 1997-1998, ενσαρκώνει ό,τι στη Ρωσία θεωρείται «η γενεά των νέων μεταρρυθμιστών», με χρόνο δράσης όλην τη δεκαετία του 1990. Επί παντοδυναμίας Πούτιν, όμως, ο Νεμτσόφ πέρασε στην αντιπολίτευση στο νέο καθεστώς.
www.kathimerini.com.cy

Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

Κλεοπάτρα: Ποια ήταν πραγματικά;


Εχει μάλλον συκοφαντηθεί μέσα από ταινίες του Χόλιγουντ και της Τσινετσιτά. Για να πλησιάσουμε κάπως στην αλήθεια, διαβάσαμε το ολοκαίνουργιο βιβλίο «Cleopatra. A Biography» του Αμερικανού ιστορικού Ντουέν Ρόλερ
Λένε ότι περίμενε πρώτα να σκοτεινιάσει, ότι μπήκε σε μια βάρκα και ότι πλησίασε αθόρυβα τα ανάκτορα, όπου την περίμενε ο Ιούλιος Καίσαρας. Ηξερε ότι δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη μόλις πατούσε το πόδι της στην όχθη του Νείλου. Οπότε, όπως έγραψε ο Πλούταρχος: «Μπήκε μέσα σ’ ένα κάλυμμα στρώματος και ξάπλωσε και ο Απολλόδωρος έδεσε με ιμάντα το κάλυμμα και το πέρασε μέσα από τις πόρτες στον Καίσαρα. Και λέγεται ότι ο Καίσαρας σκλαβώθηκε από αυτό το πρώτο τέχνασμα της Κλεοπάτρας, με το οποίο έδειξε πόσο ερωτική ήταν, και ηττημένος από την όλη συμπεριφορά και χάρη της, τη συμφιλίωσε με τον αδελφό της για να συμβασιλεύουν».
Αυτό είναι ένα από τα πολλά επεισόδια της πολυτάραχης ζωής της Κλεοπάτρας που ακροβατούν ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον μύθο. Πρώτος το κατέγραψε ο Πλούταρχος, αλλά ο σύγχρονος Αμερικανός ιστορικός Ντουέν Ρόλερ, στo νέo βιβλίο του «Cleopatra. A Biography», αμφισβητεί την αξιοπιστία της περιγραφής. Συμφωνεί όμως ότι η Κλεοπάτρα εμφανίστηκε μπροστά στον Καίσαρα αποφασισμένη να τον γοητεύσει, έχοντας στον νου της ότι ο Ιούλιος έτρεφε αδυναμία στις ωραίες γυναίκες.
Το βέβαιο είναι ότι η συνάντηση ανάμεσα στην Κλεοπάτρα και τον Ιούλιο προκύπτει σε μια κομβική στιγμή για το μέλλον του εύθραυστου βασιλείου της. Βρισκόμαστε στο 48 π.Χ. Ο Ιούλιος Καίσαρας έχει συντρίψει στα Φάρσαλα τον Πομπήιο και έχει καταφτάσει στην Αίγυπτο, αποφασισμένος να βάλει τάξη σε αυτό το διχασμένο βασίλειο, σε αυτή την πλούσια χώρα που αποτελεί τον μοναδικό παράγοντα σταθερότητας στην Ανατολή. Ωστόσο η ανάμειξη του Καίσαρα στα εσωτερικά της Αιγύπτου χαρακτηρίζεται από τους συμπατριώτες του ως μη αναγκαία και κρίνεται από ορισμένους ανάμεσά τους ως αποτέλεσμα του έρωτά του για την Κλεοπάτρα.
Τι γνωρίζουμε σήμερα με σιγουριά για την κατάσταση στην Αίγυπτο εκείνων των ημερών; Η Κλεοπάτρα έχει από καιρό εκδιωχθεί από τον μικρότερο αδελφό της, τον Πτολεμαίο ΙΓ', με τον οποίο υποτίθεται ότι θα μοιράζονταν τον θρόνο. Ο Ρωμαίος στρατηλάτης διατάζει τα δύο αδέλφια να συμβασιλεύουν εκ νέου και ο Πτολεμαίος, ξέροντας ότι ο Καίσαρας έχει σαγηνευτεί από την Κλεοπάτρα, επιτίθεται στα στρατεύματα του Ιούλιου. Τελικά ο Αιγύπτιος μονάρχης ηττάται, τρέπεται σε φυγή και η Κλεοπάτρα βγαίνει κερδισμένη – βέβαια, ως παράπλευρη απώλεια της σύγκρουσης έρχεται η καταστροφή σημαντικού μέρους της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας.

Αιώνιο είδωλο 

Φαίνεται ότι ο Ιούλιος Καίσαρας ερωτεύτηκε την Κλεοπάτρα μόλις την είδε. Από την άλλη, ο Κικέρωνας την αντιπάθησε από την πρώτη στιγμή. Οσο για τον Μάρκο Αντώνιο, άφησε κοντά της την τελευταία του πνοή, μέχρι τέλους αφοσιωμένος εραστής και ευάλωτος σύντροφος. Εως σήμερα, πάντως, ο μύθος τη θέλει αδιάντροπη πλανεύτρα. Ακόμα και οι τρεις ανυπότακτοι Γαλάτες ενός πασίγνωστου κόμικ –ο Αστερίξ, ο Οβελίξ και ο Πανοραμίξ– παρουσιάζονται θαμπωμένοι από την επικίνδυνη ομορφιά της (βλέπετε «Ο Αστερίξ και η Κλεοπάτρα»).
Τι μας δείχνουν για την Κλεοπάτρα τα ιστορικά στοιχεία; Σύμφωνα με αυτά, ήταν δυναμική, αυταρχική, αποφασιστική· μιλούσε πολλές γλώσσες (η πρώτη της γλώσσα ήταν τα ελληνικά), είχε εντρυφήσει στην ιατρική αλλά και στην τέχνη του πολέμου. Οι πηγές μάς διδάσκουν επίσης ότι έβαλε να δολοφονήσουν και τα τέσσερα αδέρφια της. Ο δε Πλούταρχος επιμένει ότι δεν ήταν ιδιαιτέρως όμορφη – την παρουσιάζει, βέβαια, πολύ γοητευτική, ψύχραιμη και υπομονετική. Σε κάθε περίπτωση, μικρή σχέση έχει η πραγματικότητα με τον μύθο που γεννήθηκε κακόβουλα στη Ρώμη και αναβίωσε υστερόβουλα στο Χόλιγουντ. Οπως έγραψε o Ρόλερ: «Σαν όλες τις γυναίκες, η Κλεοπάτρα έχει υποφέρει από μια ιστοριογραφία που κυριαρχείται από το αρσενικό βλέμμα». Ετσι, ύστερα από τόσους αιώνες, αυτή η θρυλική γυναικεία φιγούρα, η τελευταία βασίλισσα της ελληνιστικής Αιγύπτου, παραμένει μια άγνωστη.

Ερωτευμένος Καίσαρας

Αμεση απόγονος του Πτολεμαίου Α' του Σωτήρος, του στρατηγού του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η Κλεοπάτρα ήταν κόρη του Αιγύπτιου βασιλιά Πτολεμαίου ΙΒ' Αυλητή και της Κλεοπάτρας Ε' Τρύφαινας – στις φλέβες της μάλλον έρεε αίμα μακεδονικό. Ανέβηκε στον θρόνο σε ηλικία 17 ετών και, βάσει του εθιμικού δικαίου στον οίκο των Πτολεμαίων, έπρεπε να συμβασιλεύσει με τον μεγαλύτερο από τους αδελφούς της, τον Πτολεμαίο ΙΓ'. Εκείνος όμως την εκδίωξε από την Αλεξάνδρεια. Ετσι η Κλεοπάτρα, σε ηλικία μόλις 20 ετών, συγκέντρωσε προσωπικό στρατό και ετοιμάστηκε να εισβάλει στην Αίγυπτο, αλλά η εμφύλια διαμάχη δεν πρόλαβε να αρχίσει, λόγω Καίσαρα. Την πιο κρίσιμη στιγμή ο Ρωμαίος ηγέτης κατέφτασε στην Αίγυπτο και τον Ιανουάριο του 47 π.Χ. κυρίευσε την Αλεξάνδρεια.
Η Κλεοπάτρα ανέλαβε τότε την εξουσία, μολονότι για τυπικούς λόγους στον θρόνο ανέβηκε ο άλλος μικρότερος αδελφός της, ο Πτολεμαίος ΙΔ' – ηλικίας 12 ετών. Ολα αυτά φυσικά δεν άρεσαν στους υπηκόους της: τη θεώρησαν πουλημένη στον Ρωμαίο στρατηλάτη. Πάντως σταδιακά, με τη γοητεία της και την αφοσίωσή της, κέρδισε την εμπιστοσύνη τους.
Ως γνωστόν, ο Καίσαρας παρέμεινε στην Αλεξάνδρεια, κολλημένος στην Κλεοπάτρα, μολονότι έπρεπε πια να επιστρέψει στη Ρώμη. Ετσι άρχισε ένας μεγάλος έρωτας, ο οποίος έμελλε να αποφέρει και έναν καρπό: τον Καισαρίωνα. Επιπλέον, έτσι μπήκαν τα θεμέλια για τον πρώτο σκανδαλισμό των Ρωμαίων από την Κλεοπάτρα, καθότι ο Ιούλιος ήταν παντρεμένος με την αξιοσέβαστη Ρωμαία αριστοκράτισσα Καλπουρνία. Τελικά η Κλεοπάτρα θα ενσάρκωνε όλες τις προκαταλήψεις των Ρωμαίων για τους ξένους και τους βάρβαρους, με αποτέλεσμα να στολιστεί με ένα στίγμα που επρόκειτο να έχει εκπληκτική διάρκεια στον χρόνο. Γι’ αυτή τη μοίρα έφταιξαν βέβαια τόσο η ερωμένη όσο και ο άπιστος στρατηγός. Αφενός, η Κλεοπάτρα πήρε μαζί της τον Καισαρίωνα, βρήκε τον Καίσαρα στη Ρώμη και εγκαταστάθηκε σε εξοχική κατοικία κοντά στον Τίβερη. Αφετέρου, ο Ρωμαίος ηγέτης δεν κράτησε καθόλου τα προσχήματα και της αφιέρωσε χρυσό άγαλμα σε νεόκτιστο ναό της Αφροδίτης.
Το όνειρο μετατράπηκε σε εφιάλτη στις 15 Μαρτίου του 44 π.Χ., όταν ο Ιούλιος δολοφονήθηκε από τους πολιτικούς του αντιπάλους. Η Κλεοπάτρα επέστρεψε τότε στην Αίγυπτο –σύμφωνα με κάποιες πηγές, είχε ήδη φύγει πριν από το φονικό, επειδή κατάλαβε ότι το κλίμα δεν τη σήκωνε– και στη συνέχεια παρακολούθησε εξ αποστάσεως τα τεκταινόμενα στη Ρώμη. Κυρίως είχε τον χρόνο να βγάλει τα συμπεράσματά της για τη μοιρασιά των κτήσεων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας: ο υιοθετημένος γιος του Καίσαρα, ο Οκταβιανός, κράτησε τις ρωμαϊκές επαρχίες στη Δύση και ο παλαιός έμπιστος του μακαρίτη, ο Μάρκος Αντώνιος, εκείνες στην Ανατολή – σε αυτές, βεβαίως, ανήκε και η Αίγυπτος.

Περιπαθής Αντώνιος

Η Κλεοπάτρα τηρεί σιγή ιχθύος· μόνον όταν ο Αντώνιος την καλεί για συνάντηση στην Ταρσό, πραγματοποιεί μια ακόμα μυθική εμφάνιση: διασχίζει σαν Αφροδίτη τον ποταμό Κύδνο με υπερπολυτελή θαλαμηγό – ο Ρόλερ χρησιμοποιεί αυτές τις λέξεις στο βιβλίο του! Για να ολοκληρωθεί μάλιστα η εικόνα, συνοδεύεται από μέλη της αυλής της μεταμφιεσμένα σε Ερωτιδείς, Νηρηίδες και Χάριτες. Ετσι αρχίζει ακόμη ένας παθιασμένος έρωτας.
Κατόπιν, με τη συνδρομή του Αντώνιου, η Κλεοπάτρα ξεφορτώνεται διάφορα ενοχλητικά πρόσωπα. Την αδελφή της, την Αρσινόη. Εναν άντρα που υποστηρίζει ότι είναι ο χαμένος Πτολεμαίος ΙΓ'. Τον διορισμένο κυβερνήτη της Κύπρου (τότε κτήση της Αιγύπτου), ο οποίος τυγχάνει οπαδός του Κάσσιου, ενός εκ των δολοφόνων του Καίσαρα.
Οπως ο Ιούλιος, έτσι και ο Μάρκος Αντώνιος κολλάει στην Αλεξάνδρεια και περνάει έναν ολόκληρο χειμώνα εκεί. Την περίοδο εκείνη, υποτίθεται ότι λαμβάνει χώρα ένα ακόμη επεισόδιο απ’ αυτά που κάνουν μια ωραία γυναίκα και ...μοιραία. Ειδικότερα, σύμφωνα με τον θρύλο, η Κλεοπάτρα στοιχηματίζει με τον Αντώνιο ότι μπορεί να ξοδέψει ένα εξωφρενικό ποσό για ένα και μόνο δείπνο. Ο τελευταίος τη σαρκάζει και για λίγο αισθάνεται δικαιωμένος: το δείπνο που του ετοιμάζει η Κλεοπάτρα είναι υπερπολυτελές, αλλά δεν ξεπερνά σε χλιδή και κόστος τα προηγούμενα δείπνα τους. Ωσπου η Κλεοπάτρα ζητά να της φέρουν ένα κύπελλο με δυνατό ξίδι, βγάζει ένα από τα αμύθητης αξίας μαργαριταρένια σκουλαρίκια της, το ρίχνει στο ξίδι, το αφήνει να διαλυθεί και πίνει το διάλυμα. Αραγε πρόκειται για αλήθεια ή για ψέμα; Μάλλον για αλήθεια: το ανθρακικό ασβέστιο των μαργαριταριών όντως διαλύεται μόλις έρθει σε επαφή με το ξίδι. Ομως με πολύ αργό ρυθμό...
Ο Αντώνιος, βέβαια, δεν έχει στο μυαλό του μόνον τις απολαύσεις. Είναι πολιτικός και πρέπει να συναντηθεί με τον Οκταβιανό, προκειμένου να διευθετήσουν ζητήματα της κοινής τους ηγεσίας. Σύντομα, λοιπόν, οι δύο άντρες επισφραγίζουν τη συμμαχία τους με έναν γάμο ανάμεσα στον Αντώνιο και την Οκταβία, αδελφή του Οκταβιανού. Παράλληλα, στην Αίγυπτο η Κλεοπάτρα φέρνει στον κόσμο δίδυμα – είναι καρποί του έρωτά της με τον Ρωμαίο στρατηγό και ονομάζονται Αλέξανδρος Ηλιος και Κλεοπάτρα Σελήνη.
Στη συνέχεια ο Αντώνιος εγκαθίσταται με τη γυναίκα του στην Αθήνα και το 36 π.Χ. εκστρατεύει κατά των Πάρθων στη Συρία. Η απουσία του όμως από το πλευρό της Αιγύπτιας βασίλισσας δεν κρατάει πολύ: την καλεί κοντά του και το επόμενο διάστημα η Κλεοπάτρα μάλλον συλλαμβάνει ένα ακόμα παιδί του: τον Πτολεμαίο Φιλάδελφο. Η επανασύνδεσή τους δεν οφείλεται πάντως μόνο σε συναισθηματικά ελατήρια. Η εκστρατεία δεν πάει καλά και χρειάζεται την οικονομική στήριξη της Αιγύπτου. Τελικά η Κλεοπάτρα την παρέχει, αλλά με αντάλλαγμα εδάφη – με το αζημίωτο δηλαδή.
Εντούτοις ο Αντώνιος αποτυγχάνει στον πόλεμο εναντίον των Πάρθων, χρεώνεται μία από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές αποτυχίες της Ρώμης, πέφτει σε βαθιά μελαγχολία και εμφανίζει για πρώτη φορά αυτοκτονικές τάσεις. Η Κλεοπάτρα τον βοηθάει να συνέλθει. Το ίδιο και μια επιτυχημένη –αν και αντικειμενικά ανώφελη– εκστρατεία στο έδαφος της Αρμενίας. Ακολουθεί πορεία θριάμβου στην Αλεξάνδρεια, μπροστά στον χρυσό θρόνο της Κλεοπάτρας, αλλά η νικητήρια φιέστα –που μέχρι τότε λάμβανε χώρα αυστηρά στην Ιερά Οδό της Ρώμης– εξοργίζει τον Οκταβιανό και ολόκληρη τη Ρώμη. Ετσι οι δρόμοι της αυτοκρατορικής πρωτεύουσας γεμίζουν με γκράφιτι σεξουαλικού περιεχομένου εις βάρος της Κλεοπάτρας.
Σε λίγο η απόφαση του Αντώνιου να ζητήσει διαζύγιο από την Οκταβία και η αποκάλυψη ότι στη διαθήκη του αφήνει τα πάντα στην Κλεοπάτρα και στα παιδιά οδηγούν τη Ρώμη επισήμως σε πόλεμο με την Αίγυπτο. Κατά βάθος η σύρραξη που ξεσπάει είναι εμφύλια και προαποφασισμένη, αλλά το γεγονός αυτό δεν αθωώνει πλήρως την Κλεοπάτρα: η βασίλισσα ξέρει άριστα ότι με νίκη του Αντώνιου θα πάρει στα χέρια της μιαν αυτοκρατορία μεγαλύτερη και από του προγόνου της, του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Εκδικητικός Οκταβιανός

Το δράμα κορυφώνεται με τη ναυμαχία στο Ακτιο το 31 π.Χ., με μία από τις πιο εμβληματικές μάχες της παγκόσμιας στρατιωτικής ιστορίας. Σύμφωνα με τον Ρόλερ: «Για τους νικητές ήταν ο τελικός θρίαμβος του πολιτισμού εις βάρος της βαρβαρότητας». Μάλλον υπερβολικά τα λόγια του... Ομως σίγουρα η μάχη αυτή σηματοδοτεί την αρχή του τέλους για τους δύο εραστές και τους αναγκάζει να επιστρέψουν στην Αλεξάνδρεια. Εκεί η Κλεοπάτρα διατηρεί σε κάποιο βαθμό το ψυχικό της σθένος, αλλά ο Αντώνιος φτάνει στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Εναν χρόνο αργότερα, την 1η Αυγούστου του 30 π.Χ., ο Οκταβιανός μπαίνει θριαμβευτής στην Αλεξάνδρεια.
Η Κλεοπάτρα κλείνεται σε ένα ταφικό μνημείο με δύο ακόλουθές της, μάλλον για να εξωθήσει τον Αντώνιο στην αυτοχειρία. Σε κάθε περίπτωση, ο μελαγχολικός Αντώνιος πιστεύει ότι η αγαπημένη του έχει αυτοκτονήσει, τραβάει το ξίφος, το βυθίζει στην κοιλιά του και πεθαίνει βασανιστικά σε ηλικία 53 ετών. Επειτα ο Οκταβιανός συναντιέται με την Κλεοπάτρα και εκείνη δοκιμάζει να τον σαγηνεύσει και να ρίξει όλες τις ευθύνες στον Μάρκο Αντώνιο. Ο νικητής έχει ωστόσο κατά νου μόνο μια αλυσοδεμένη βασίλισσα να διαπομπεύεται στη Ρώμη.
Εκείνη δεν του έκανε βέβαια το χατίρι: στις 10 Αυγούστου του 30 π.Χ. βρέθηκε νεκρή μαζί με δύο ακόλουθές της. Ηταν 39 ετών και ντυμένη με τα πιο επίσημα βασιλικά της ενδύματα. Ετσι μας κληροδότησε ένα τελευταίο επεισόδιο από αυτά που χτίζουν θρύλους. Είναι αλήθεια ότι αφέθηκε να δαγκωθεί από μία ασπίδα (είδος δηλητηριώδους φιδιού) ή και από δύο ασπίδες; Οι καταγραφές αναφέρονται σε δαγκωματιές, αλλά ίχνος φιδιού δεν εντοπίστηκε πουθενά. Φυσικά η Αίγυπτος μετατράπηκε οριστικά σε ρωμαϊκή επαρχία και ο Οκταβιανός, ο πρώτος αυτοκράτορας της Ρώμης, την ενέταξε στα προσωπικά περιουσιακά του στοιχεία. Από την άλλη, όλως παραδόξως, ο ίδιος άνθρωπος ανέθεσε τα παιδιά των δύο αυτόχειρων στην απατημένη χήρα Οκταβία για να τα αναθρέψει.
Υστερα η Κλεοπάτρα καταγράφηκε ως ένα άστατο και σεξουαλικώς ακόρεστο γύναιο που οδηγούσε τους άντρες στην καταστροφή. Ομως με ποια λογική; Πέρα από τους δύο μεγάλους δεσμούς της, με τον Ιούλιο Καίσαρα και τον Μάρκο Αντώνιο, καμία άλλη ερωτική σχέση της δεν είναι γνωστή. Και βέβαια δεν έσπρωξε εκείνη τους δύο άντρες στην καταστροφή, αλλά οι προσωπικές επιλογές τους και η βουλιμία τους για εξουσία. Οπως έχει σημειώσει και ο Ντουέν Ρόλερ, η μορφή της Κλεοπάτρας κακώς εξαντλείται στη σφαίρα του ροζ σκανδάλου, διότι η βασιλεία της ήταν μείζονος σημασίας: σηματοδότησε τη δύση της ελληνιστικής και την αυγή της ρωμαϊκής κυριαρχίας στην ανατολική Μεσόγειο. Συνέπεσε επίσης με την παρακμή της δημοκρατίας στη Ρώμη και με το πέρασμα στη μοναρχία. Αν λοιπόν ταιριάζει σε αυτό το πρόσωπο μια φράση, αυτή έχει γραφτεί από τον ποιητή Οράτιο: «Ως γυναίκα δεν υπήρξε ποτέ ταπεινωμένη».
Το βιβλίο του Duane W. Roller «Cleopatra. A Biography»
(εκδ. Oxford University Press, 2010) μπορείτε να το προμηθευτείτε από το amazon.com.

Φωτεινή Τσαλίκογλου: Το χάρισμα της Βέρθας


Τη Φωτεινή Τσαλίκογλου, την γνωρίζω, επαγγελματικά μόνο, πολλά χρόνια. Πάντα είχα την τιμη να αποδέχεται τις σχετικές μου προτάσεις για κάποια εμφάνισή της στην τηλεόραση με – δυστυχώς – κακές αφορμές, λόγω της κύριας επαγγλεματικής της ιδίοτητας που είναι κλινική ψυχολόγος.
Δεν ήταν δύσκολο να την προσεγγίσω. Συναντηθήκαμε τυχαία όμως, στις αρχές του καλοκαιριού στο Public στην παρουσιάση του βιβλίου τουΤζούμα. Τότε ακόμη το νέο της βιβλίο, Το χάρισμα της Βέρθας από τις εκδόσεις Καστανιώτη, δεν είχε βγει στα βιβλιοπωλεία, ήταν στο τυπογραφείο. Πάντα ευγενική, δεν αρνήθηκε όταν της ζήτησα να γυρίσουμε κάποια βίντεο για το μπλογκ μου, αφού θα κυκλοφορούσε το βιβλίο κι αφού το είχα διαβάσει.

Έτσι είχα τη χαρά να περάσω ένα ωραίο απόγευμα μέσα σ’ ένα σπίτι που ξεχειλίζει από βιβλία, μεράκι και ίχνη της εγγονής της. Της απολογήθηκα ότι δεν είχα προλάβει να διαβάσω ολόκληρο το βιβλίο και της υποσχέθηκα ότι με αυτό θα ξεκινούσα τα διαβάσματα στις διακοπές μου. Όπως κι έκανα.

Η Βέρθα, αυτό το πλάσμα που διατρέχει τις σελίδες του βιβλίου της είναι μια καλή αφορμή για να σκεφτείς πολλά και διαφορετικά πράγματα. Αβίαστα. Οι σκέψεις βομβαρδίζουν το κεφάλι σου καθώς διαβάζεις. Το ξετύλιγμα της ιστορίας παραμερίζει από το νου σου και στη θέση του μπαίνουν ιδέες. Κι όταν καταλαγιάσουν οι ιδέες αρχίζουν οι σκέψεις και η Βέρθα είναι πάντα εκεί να καθοδηγεί, να ακολουθεί και να παρακολουθεί.
Όπως κάνει το φάντασμα του αδελφού της, που τη συναντάει κρυφά τις νύχτες. Όπως κάνουν η ήρωες των ζωγράφων που οριοθετούν κι αυτοί κάποια μονοπάτια που άλλοτε ευχάριστα, άλλοτε πιο δύσκολα προσπαθείς να τα διαβείς.

Καλύτερα όμως δες την ίδια τη συγγραφέα να σου μιλάει για το βιβλίο της

Οι μυστικές, επώνυμες συνταγές των ..STARS!


Οι μυστικές, επώνυμες συνταγές των ..STARS!!!

Μια μικρή ...γεύση από τις λαχταριστές συνταγές που περιλαμβάνονται στο βιβλίο "ΓΕΥΣΕΙΣ ΑΣΤΕΡΩΝ" !

Επώνυμοι εκπρόσωποι της Showbiz συνεργάστηκαν με τον Chef Θοδωρή Αγγελασόπουλο και μοιράστηκαν μαζί του, τα δικά τους ...μικρά μυστικά μαγειρικής!

"ΓΕΥΣΕΙΣ ΑΣΤΕΡΩΝ"
www.protoporia.gr
Chef : Θοδωρής Αγγελασόπουλος

Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

Σοφία Νικολαϊδου: «Ο συγγραφέας χρειάζεται λεπίδι στο βλέμμα»

Συνέντευξη στην Παυλίνα Εξαδακτύλου

«Ξανθιά πατημένη», «Ο φόβος θα σε βρει και θα 'σαι μόνος», «Πλανήτης Πρέσπα», «Ο μωβ μαέστρος» και τώρα αυτό...«Απόψε δεν έχουμε φίλους». Η Σοφία Νικολαϊδου επέστρεψε με ένα βιβλίο που συζήτηθηκε και διαβάστηκε πολύ και μιλά για την αυτολογοκρισία, τη διαπλοκή ιστορίας και μυθοπλασίας και τις φράσεις που εκσφενδονίζονται σα μολότοφ από τα χείλη των ανθρώπων.

Το «Απόψε δεν έχουμε φίλους» συζητήθηκε πολύ...Περιμένατε αυτήν την ανταπόκριση από το αναγνωστικό κοινό; Είναι το θέμα του βιβλίου που προσέλκυσε το ενδιαφέρον των αναγνωστών;
Τι να σας πω, δεν έχω έτοιμη απάντηση. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα ενδιαφέρει το αναγνωστικό κοινό. Και ευτυχώς! Αλλιώς θα ζούσαμε σε έναν κόσμο χωρίς απρόοπτα. Πάντως, το ότι το βιβλίο διαβάστηκε και συζητήθηκε ήταν ένα δώρο που το χάρηκα και εξακολουθώ να το χαίρομαι.
Φοβηθήκατε όταν αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το θέμα των δωσιλόγων;
Το θέμα των δωσιλόγων είναι ένα δύσκολο θέμα. Οι άνθρωποι που έζησαν τα γεγονότα ζουν ακόμα, οι μνήμες είναι οδυνηρές και πανίσχυρες. Ομως αν δεν βάλεις τα χέρια σου στη φωτιά, πώς θα κάνεις τέχνη; Το θέμα της αυτολογοκρισίας αποτελεί, επίσης, μέγα πρόβλημα στη λογοτεχνία. Ο συγγραφέας βασανίζεται, κάποιες φορές, από έναν «κόφτη» λέξεων που βρίσκεται στο μυαλό του. Οφείλει να τον τσακίσει. Δεν κάνουμε λογοτεχνία για τη μαμά μας ούτε για τον παπά της ενορίας μας.
Διαβάζοντας το βιβλίο, αισθάνθηκα πως ο καθηγητής Αστερίου και ο διδακτορικός φοιτητής του μου ήταν πολύ οικείες μορφές. Αντλήσατε στοιχεία από την πραγματικότητα;
Η πραγματικότητα αποτελεί συγγραφικό καύσιμο. Oμως η λογοτεχνία δεν είναι πατιτούρα της πραγματικότητας. Η υπολογισμένη μείξη μυθοπλασίας και παρατήρησης χαρίζει στην πεζογραφία τη δυναμική της. Κατά την εκπόνηση της διατριβής μου δεν πέρασα τις περιπέτειες που βασάνισαν τον ήρωα του βιβλίου, το αντίθετο. Αν έγραφα για έναν ήρωα που περνάει μια βαριά αρρώστια, δε θα ήταν απαραίτητο να έχω αρρωστήσει η ίδια. Ο συγγραφέας δε χρειάζεται να έχει ταραχώδη ζωή, όμως δε γίνεται να μην έχει λεπίδι στο βλέμμα.
Πόσο δύσκολη ήταν η διαπλοκή ιστορίας και μυθοπλασίας; Ποιοί κίνδυνοι ελλοχεύουν σε ένα τέτοιο εγχείρημα;
Η συνάντηση ιστορίας και μυθοπλασίας απασχόλησε ανά τους αιώνες συγγραφείς, κριτικούς, μελετητές, ιστορικούς. Πιστεύω πως ο Αριστοτέλης έδωσε την πιο ξάστερη απάντηση στο 9ο κεφάλαιο της «Ποιητικής» του: η ιστορία, λέει ο Αριστοτέλης, αποτυπώνει τα γεγονότα όπως έγιναν. Αντιθέτως, η λογοτεχνία αποτυπώνει τα συμβάντα «κατά το εικός και το αναγκαίον», δηλαδή όπως θα μπορούσαν να έχουν γίνει. Ο σοφός χαρίζει στη λογοτεχνία υψηλότερο βαθμό γενίκευσης και στοχαστικότερο έρμα. Της αποδίδει όχι την απλή καταγραφή, αλλά το ερμηνευτικό σχήμα. Βέβαια, κατά τη διαπλοκή ιστορίας και μυθοπλασίας ελλοχεύουν κίνδυνοι, όπως παντού: η υπεραπλούστευση και ο διδακτισμός είναι μερικοί από αυτούς.
Ένα μέρος της δράσης λαμβάνει χώρα στα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008. Υποθέτω πως δεν επιλέξατε τυχαία τη συγκεκριμένη συγκυρία. Συνδέεται κατά τη γνώμη σας με κάποιον τρόπο με τα ιστορικά γεγονότα που διατρέχουν το βιβλίο;
Οι τρεις εποχές που επιλέγω να πραγματευτώ στο βιβλίο (1940-1944, 1981-1989 και 2008) ορίζουν τα αφηγηματικά νήματα του μυθιστορήματος. Στο «Απόψε δεν έχουμε φίλους» τρεις γενιές Ελλήνων προσπαθούν να ζήσουν τη ζωή τους, την ώρα που η ιστορία δείχνει τα δόντια της. Θερμά ιστορικά γεγονότα καθορίζουν τις επιλογές τους. Θεωρώ πως μέσα από τη μυθοπλασία διαφαίνεται η παθογένεια της ελληνικής κοινωνίας - και το πώς αυτή μετασχηματίζεται από γενιά σε γενιά. Θα σας θυμίσω ένα σύνθημα που βρέθηκε γραμμένο σε τοίχο των Εξαρχείων τις μέρες των «Δεκεμβριανών» του 2008. Εγραφε: «Βάρκιζα τέλος». Σημασία δεν έχει, λοιπόν, τι πιστεύω εγώ. Σημασία έχει πώς βιώνουν αυτές οι τρεις γενιές Ελλήνων τα γεγονότα.
Οι τίτλοι των περισσοτέρων βιβλίων σας -αν όχι όλων- θυμίζουν μότο, σύνθημα ή κάτι σαν σλόγκαν... Πώς προκύπτουν λοιπόν αυτοί οι τίτλοι;
Με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά, όλοι, πάντως, έχουν πίσω τους μια ιστορία. Τον συγκεκριμένο τίτλο μου τον χάρισε ο Γιώργος Κορδομενίδης. Ανήκει σε μια ιστορία – άσχετη με το βιβλίο- που μου αφηγήθηκε το 1998. Η φράση επέμενε στο μυαλό μου. Οταν έγραφα το μυθιστόρημα, τη χρησιμοποίησα. Την εκτοξεύει ως σύνθημα ένας από τους ταμπουρωμένους στη Φιλοσοφική Σχολή το Δεκέμβριο του 2008. Ομως είναι μια φράση που διατρέχει ολόκληρο το βιβλίο.
Αρκετοί συνάδελφοί σας λένε πως γράφουν επειδή δε μπορούν να κάνουν αλλιώς. Εσείς κ. Νικολαϊδου; Γιατί γράφετε;
Γιατί αυτός είναι ο τρόπος μου να ζω τη ζωή μου.
Το τελευταίο βιβλίο της Σοφίας Νικολαϊδου «Απόψε δεν έχουμε φίλους» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. AGGELIOFOROS.GR

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

Και «κριτικός βιβλίου» ο Κάστρο με τρισέλιδο άρθρο-ποταμό

ΑΒΑΝΑ Τρεις ολόκληρες σελίδες (από τις μόλις οκτώ) της εφημερίδας «Γκράνμα», επίσημου οργάνου του ΚΚ της Κούβας, αφιέρωσε ο Φιντέλ Κάστρο για να υποστηρίξει ένα εξαιρετικά δημοφιλές σενάριο συνωμοσίας, τόσο στην άκρα Αριστερά όσο και στην άκρα Δεξιά: ότι η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ συνιστά μυστική παγκόσμια κυβέρνηση που ελέγχει όχι μόνο τη διεθνή πολιτική και την οικονομία αλλά και τον πολιτισμό.

Πώς έγινε όμως και τη θυμήθηκε ξαφνικά ο «κομαντάντε» τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ; Καμία σχετική είδηση δεν υπάρχει αυτή την εποχή στην επικαιρότητα - ούτε μονόστηλο! Η απάντηση είναι απλή: ο τέως ηγέτης της Κούβας μόλις τώρα πήρε είδηση και διάβασε το βιβλίο του Λιθουανού Ντάνιελ Εστούλιν «Τα μυστικά της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ», που έχει κυκλοφορήσει εδώ και τέσσερα χρόνια. Και θεώρησε σκόπιμο να γράψει τρεις σελίδες στην εφημερίδα για να το εκθειάσει.

Στο έργο του Εστούλιν αναφέρεται ότι η διεθνής οργάνωση, που από τη στιγμή της ίδρυσής της το 1954 στο ομώνυμο ξενοδοχείο στην Ολλανδία διοργανώνει κάθε χρόνο ανεπίσημες συναντήσεις σε πολυτελέστατα θέρετρα, «κυβερνά τον πλανήτη». «Λίγοι και πανίσχυροι επιχειρηματίες, τραπεζίτες, πολιτικοί και διανοούμενοι συνεδριάζουν προκειμένου να αποφασίσουν για τη μοίρα της ανθρωπότητας» υπερθεματίζει ο Κάστρο. Και σημειώνει: «Οι καταχθόνιες κλίκες και οι λομπίστες της Μπίλντερμπεργκ χειραγωγούν τον κόσμο προκειμένου να εγκαθιδρύσουν μια παγκόσμια κυβέρνηση που δεν γνωρίζει σύνορα και δεν είναι υπόλογη σε κανέναν παρά μόνο στον εαυτό της».
Ενα απόσπασμα του βιβλίου που εντυπωσίασε τον Κάστρο αναφέρει ότι η νεομαρξιστική Σχολή της Φραγκφούρτης συνεργάστηκε με μέλη της οικογενείας Ροκφέλερ τη δεκαετία του 1950 «για τον έλεγχο των μαζών μέσω της ροκ μουσικής».
Ο 84χρονος Κάστρο έχει κατά καιρούς εκφράσει ενδιαφέρον για τις θεωρίες συνωμοσίας. Μάλιστα έχει υποστηρίξει ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου ενορχηστρώθηκαν από την αμερικανική κυβέρνηση, ενώ πρόσφατα είπε ότι η Ουάσιγκτον βύθισε το νοτιοκορεατικό πολεμικό πλοίο τον περασμένο Μάρτιο, με σκοπό να κατηγορήσει τη Βόρεια Κορέα.

Και ο κ. Εστούλιν όμως δεν πάει πίσω σε συνωμοσιολογία: στην προσωπική του ιστοσελίδα υποστηρίζει ότι οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου προκλήθηκαν με μικρής ισχύος πυρηνικά όπλα και ότι πίσω από τη βομβιστική επίθεση στο αεροσκάφος πάνω από το Λόκερμπι της Σκωτίας το 1988 βρίσκεται η CΙΑ και έμποροι ναρκωτικών.

Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010

Μισέλ Ουελμπέκ Ο πιο αμφιλεγόμενος γάλλος συγγραφέας αυτοσαρκάζεται

Εχει ένα όνομα που κανείς δεν ξέρει να το γράφει σωστά, πιθανόν ούτε ο ίδιος, ενώ λίγοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν μετά βεβαιότητος τη σωστή προφορά του. Αλλά αν πείτε ότι διαβάζετε το νέο μυθιστόρημα του διαβόητου γάλλου πεζογράφου που ξεκατινιάζεται στα λογοτεχνικά ένθετα με τη μητέρα του, είναι σίγουρο ότι όλοι θα καταλάβουν πως μιλάτε για τον Μισέλ Ουελμπέκ (Ηouellebecq). Η μητέρα του τον παράτησε, μωρό ακόμη, για να ξεκινήσει νέα ζωή ασπαζόμενη το Ισλάμ. Εκείνος έβγαλε τα απωθημένα του για αυτήν στο μυθιστόρημά του «Πλατφόρμα» και εκείνη του απάντησε με δικό της βιβλίο αποκαλώντας τον «απατεώνα και ψεύτη, που δεν έχει καταφέρει τίποτε άλλο στη ζωή του από το να πληγώνει τους ανθρώπους γύρω του».
Κάπου σε αυτή τη σχέση βρίσκεται η ουσία του φαινομένου Ουελμπέκ: μηδενιστής, μισογύνης, ρατσιστής, πολέμιος του Ισλάμ, προκλητικός, νάρκισσος, καυστικός, ξινός και πικρός αλλά ταυτόχρονα ο πιο εύ γλωττος και οξύνους εκφραστής της οργής, των ματαιώσεων και των αδυναμιών μιας ανέραστης και αλλοτριωμένης γενιάς.

Στο νέο μυθιστόρημά του όμως το οποίο, όπως διαβάζουμε στον αγγλικό «Ιndependent», θα κάνει την εμφάνισή του στα γαλλικά βιβλιοπωλεία στις 8 Σεπτεμβρίου, εμφανίζεται ηπιότερος. Και για πρώτη φορά αυτοσαρκάζεται.

Το βιβλίο με τίτλο «La Carte et le Τerritoire» («Ο χάρτης και το έδαφος») σατιρίζει γαλλικές διασημότητες, ανάμεσα στις οποίες και έναν βρωμερό, αλκοολικό και κακοντυμένο συγγραφέα που λέγεται Μισέλ Ουελμπέκ. Μάλιστα αρκετά από τα πραγματολογικά στοιχεία του βιβλίου λέγεται ότι παραπέμπουν ευθέως και χωρίς ψιμύθια στη ζωή του συγγραφέα.

Οσοι το διάβασαν μιλούν για μια απάντηση στα αρνητικά σχόλια της μητέρας του, ενώ στη Γαλλία το βιβλίο αναμένεται ως το λογοτεχνικό γεγονός της χρονιάς. Οσο για τους κριτικούς, πιστεύουν ότι το κακό παιδί της γαλλικής λογοτεχνίας θα δώσει τα καλύτερα έργα του μόλις ωριμάσει και θεωρούν ότι η διάθεση αυτοσαρκασμού στο νέο βιβλίο ίσως είναι δείγμα ότι ο 54χρονος Ουελμπέκ έχει επιτέλους νικήσει τους δαίμονές του. Αν τελικώς οι εικασίες επιβεβαιωθούν, θα είναι το φαβορί για το εφετινό βραβείο Γκονκούρ, μια διάκριση που η επιτροπή του βραβείου χρωστά τόσο στον ίδιο όσο και στον εκδότη του Flammarion. TO BHMA

Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

¨Έφυγε" σε ηλικία 77 ετών ο Γάλλος συγγραφέας Πατρίκ Κοβέν

Σε ηλικία 77 ετών "έφυγε" από τη ζωή ο γάλλος συγγραφέας Πατρίκ Κοβέν, ο δημιουργός του δημοφιλούς μυθιστορήματος «Ε=ΜC2, Αγάπη μου (Ε=ΜC2, Mon Amour), ανακοίνωσε σήμερα ο εκδοτικός του Οίκος 'Plon'.

Ο Κοβέν, του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Κλοντ Κλοτζ, γεννήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 1932 στη Μασσαλία, είναι συγγραφέας πάνω από τριάντα μυθιστορημάτων, τα περισσότερα αστυνομικά, υπογεγραμμένα και με τις δύο ταυτότητές του. Το τελευταίο του βιβλίο «Μία δεύτερη ευκαιρία» εκδόθηκε στα τέλη Ιανουαρίου, ενώ ο Κοβέν ήδη είχε κτυπηθεί από την επάρατο νόσο.

Καθηγητής φιλολογίας επί μία 10ετία, ο Κοβέν έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό το 1977 με το «Ε=ΜC2, Αγάπη μου», το οποίο του εξασφάλισε μία σημαντική επιτυχία. Πρόκειται για μία ιστορία αγάπης ανάμεσα σε δύο εξαιρετικά προικισμένους πνευματικά εφήβους, τους οποίους χωρίζουν τα πάντα στη ζωή τους. Το βιβλίο μεταφέρθηκε και στη μεγάλη οθόνη, τον επόμενο χρόνο, από τον Τζορτζ Ρόι Χιλ.

Το 1977 διασκευάσθηκε για τον κινηματογράφο και ένα από τα προηγούμενα μυθιστορήματά του, το «Ευχαριστώ μπαμπά» (Merci papa) που είχε εκδοθεί το 1976, με πρωταγωνιστές τους Ντανιέλ Οτέιγ και Κλοντ Μπρασέρ, σε σκηνοθεσία του Φιλίπ Μονιέ.

Ο συγγραφέας υπέγραψε το 1990 το σενάριο της συγκινητικής ταινίας «Ο Εραστής της Κομμώτριας» του Πατρίς Λεκόντ με πρωταγωνιστή τον Ζαν Ροσφόρ.

Θα ακολουθήσουν και άλλες μεγάλες επιτυχίες, όπως τα «Villa Vanille» το 1997, το «Presidente» του 1998, ή το «Pythagore, je t'adore» του 2001, όπου οι πρωταγωνιστές του «Ε=ΜC2, Αγάπη μου» Λοράν και Ντανιέλ "ξαναβρίσκονται", είκοσι χρόνια αργότερα. Μεγάλη επιτυχία είχε γνωρίσει και το ομώνυμο μυθιστόρημα.

Ο «άγνωστος» Βάρναλης αποκαλύπτεται

Αυτόγραφα και δακτυλόγραφα, σχεδιάσματα, πρώτες και επεξεργασμένες μορφές έργων του ποιητή, 32 σημειωματάρια, προσωπικά έγγραφα, επιστολές, αποκόμματα από τον περιοδικό και ημερήσιο Τύπο, τεύχη περιοδικών και εφημερίδων, ποικίλα σημειώματα και φωτογραφίες από το 1900 ως το 1974: το Αρχείο Βάρναληδωρεά της κόρης του ποιητή Ευγενίας Βάρναλη το 2001 προς τη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη- καταλαμβάνει 77 κουτιά αρχειοθέτησης. Ο κατάλογος του Αρχείου δημοσιεύεται στο εφετινό, ενδέκατο τεύχος του ετήσιου περιοδικού «Τhe Νew Griffon» που εκδίδει η Βιβλιοθήκη.

Η ταξινόμηση και η καταλογογράφηση του Αρχείου σήμερα, εκτός από την προφανή σημασία τους για τους μελετητές του ποιητή Κώστα Βάρναλη, έχουν ευρύτερη αξία διότι καθιστούν το Αρχείο επισκέψιμο σε κάθε ενδιαφερόμενο για τη θεωρία και την ιστορία του πολιτισμού «καθώς φωτίζει τους ιδεολογικούς και αισθητικούς προβληματισμούς στην Ελλάδα και στην Ευρώπη του 20ού αιώνα... παρέχοντας πληθώρα στοιχείων και πληροφοριών για τη νεότερη πολιτική και κοινωνική ιστορία της Ελλάδας», όπως σημειώνει η επιμελήτρια του Αρχείου Θεανώ Μιχαηλίδου.

Ιδιαίτερα σημαντικό υλικό του Αρχείου τόσο για τη διερεύνηση του έργου του συγγραφέα όσο και για τη συναισθηματική τους αξία χαρακτήρισε μιλώντας στο «Βήμα» η κυρία Μιχαηλίδου τα σημειωματάρια. «Πρόκειται για σκόρπιες σημειώσεις προς εαυτόν που αποτυπώνουν τη διαρκή διανοητική, ιδεολογική και συναισθηματική πάλη ενός ανθρώπου ο οποίος ασκούσε σκληρή αυτοκριτική και ο οποίος βίωνε την τέχνη όχι ψυχρά ως επάγγελμα, αλλά ως ψυχή και αίμα του, έχοντας παράλληλα πλήρη επίγνωση ότι έπρεπε και να βιοποριστεί από τα γραψίματά του». Σε αντίθεση με άλλους σπουδαίους λογοτέχνες μας, όπως ο Σεφέρης και ο Καβάφης, οι οποίοι είχαν τακτοποιήσει με επιμέλεια το αρχείο τους, αποβλέποντας και στις μελλοντικές ανάγκες των μελετητών τους και οργανώνοντας την υστεροφημία τους, η εικόνα του Αρχείου Βάρναλη, μιας συλλογής χωρίς μεθοδική κατάταξη, απηχούσε, σύμφωνα με την επιμελήτρια του Αρχείου, και τις διαφορετικές κοινωνικές και αισθητικές αξίες του ποιητή των «Σκλάβων πολιορκημένων». Συνέπεια αυτού είναι και η απουσία αντιγράφων των επιστολών που έστελνε ο Βάρναλης προς φίλους και συνεργάτες, η οποία συνιστά το έλλειμμα του Αρχείου.

«Εύχομαι όσοι έχουν στα χέρια τους επιστολές του Βάρναλη, κληρονόμοι λογοτεχνών και διανοουμένων με τους οποίους διατηρούσε αλληλογραφία, να προσφέρουν αντίγραφά τους ώστε να συμπληρωθεί το Αρχείο και να φωτιστούν τα κενά και οι σκοτεινές πλευρές του» μας λέει η κυρία Μιχαηλίδου. Στα προσεχή σχέδια της Γενναδείου είναι η ψηφιοποίηση των αυτογράφων του λογοτέχνη.

Και τρία ξεχασμένα αφηγήματα
Το ενδιαφέρον για τον ποιητή των φτωχών και καταπιεσμένων, ο οποίος είναι σήμερα πιο επίκαιρος από άλλοτε, ανακινεί και ο τόμος «Ο λαός των Μουνούχων», σε φιλολογική επιμέλεια Βασίλη Αλεξίου και επιμέλεια έκδοσης Αικατερίνης Μακρυνικόλα (Κέδρος, 2010), ο οποίος περιλαμβάνει τρία ξεχασμένα αφηγήματα του Βάρναλη («Ο λαός των Μουνούχων», «Ιστορία του Αγίου Παχωμίου» και «Οι φυλακές»), τα οποία επανεκδίδονται 87 χρόνια μετά την πρώτη έκδοσή τους το 1923 στην Αλεξάνδρεια.

Από τη Σοβιετική Ενωση... ως την Columbia
Από τα ενδιαφέροντα ντοκουμέντα του Αρχείου είναι οι σημειώσεις και οι ανταποκρίσεις από το Πρώτο Συνέδριο Σοβιετικών Συγγραφέων στη Σοβιετική Ενωση το 1934, όπου έγινε η επίσημη ανακήρυξη του δόγματος του σοσιαλιστικού ρεαλισμού στην τέχνη, το αντίγραφο του Διεθνούς Βραβείου Λένιν για την Ειρήνη που του απονεμήθηκε το 1959, ιδιωτικά συμφωνητικά με εκδότες, με συνθέτες που μελοποίησαν ποιήματά του και με δισκογραφικές εταιρείες (ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Βούλγαρος Σιμεόν Πιρόνκοφ, η εταιρεία Columbia κτλ.), με μεταφραστές και με θεατρικούς οργανισμούς, η αλληλογραφία με τη σύζυγό του Δώρα Μοάτσου όταν ήταν εξόριστος στον ΑϊΣτράτη, καθώς και με τους στενούς του φίλους, τον δημοσιογράφο Αποστόλη Αποστολόπουλο και τον χαράκτη Γιάννη Κεφαλληνό.

Τρίτη 17 Αυγούστου 2010

Ο άγνωστος ποιητής Γιάννης Σκαρίμπας

Η ποίηση του Γιάννη Σκαρίμπα δεν ανήκει μόνο στην ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Είναι μια ζωντανή συνομιλία με τους σημερινούς ανθρώπους. Κάτω: Το εξώφυλλο του δίσκου ακτίνας «Εαυτούληδες», φιλοτεχνημένο από τον Αλέκο ΦασιανόΤου ΒΑΣΙΛΗ Κ. ΚΑΛΑΜΑΡΑ
Τον Δεκέμβριο του 1975, οι μνήμες από την αποκατάσταση της δημοκρατίας ήταν ακόμη νωπές. Σαν εικόνες από ένα φιλμ επικαίρων, σε άσπρο και μαύρο: η πολιτικοποίηση, τα παντελόνια-καμπάνες, τα λουλουδάτα φορέματα, τα ανεμίζοντα μακριά μαλλιά, τα γένια, τα μουστάκια, ο Θεοδωράκης, ο Μαρκόπουλος, ο Λεοντής, οι τελευταίοι χίπις, ο Ρίτσος, ο Σεφέρης, ο Ελύτης.
Εκείνο τον Δεκέμβρη, πριν από τριάντα πέντε χρόνια, γυρνούσε σ’ ένα παλιό ηλεκτρόφωνο -πού στερεοφωνικά!- ένας δίσκος τριάντα τριών στροφών. Είχε τραβηχτεί από έναν υποκίτρινο φάκελο, στο εξώφυλλο του οποίου «έπαιζε» ένα σχέδιο της Αρλέτας: ένα δέντρο με μακριές ρίζες και μακριά κλαδιά, πάνω στα οποία ήταν κρεμασμένα κάτι σαν τάματα, σαν κι αυτά που κρέμαγαν οι ναυτικοί, όταν είχαν επιστρέψει σώοι, μετά από ένα μακρύ ταξίδι.
«Σπασμένο καράβι να ‘μαι πέρα βαθιά/ έτσι να ‘μαι/ με δίχως κατάρτια με δίχως πανιά/ να κοιμάμαι», ακούστηκε το πρώτο τετράστιχο. Ο δίσκος ήταν η «Τρίτη Ανθολογία» του Γιάννη Σπανού. Η φωνή του Κώστα Καράλη, οι στίχοι από το ποίημα «Σπασμένο καράβι» του Γιάννη Σκαρίμπα (1893-1984).
Στις δύο πλευρές του χοντρού βινυλίου ανακάλυπτες άλλους ένδεκα ποιητές και ποιήτριες που είχε ντύσει η «στοχαστική» μουσική του γαλλοθρεμμένου συνθέτη και νονού του Νέου Κύματος: τους Μίλτο Σαχτούρη, Κώστα Βάρναλη, Νίκο Καββαδία, Χρήστο Κουλούρη, Νίκο Καρύδη, Μήτσο Λυγίζο, Ηλία Σιμόπουλο, Δημήτρη Δούκαρη, Βύρωνα Λεονταρή, Μαρίνα Λαμπράκη, Λιλή Ιακωβίδη. Η Αρλέτα δεν είχε φιλοτεχνήσει μόνον το εξώφυλλο, ακουγόταν και η θερμή αμεσότητα της φωνής της.  ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΕΔΩ

Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010

«Θέλω να εξαγριώσω τους αναγνώστες»

Κάποιοι εκθειάζουν το μυθιστόρημα του Ελληνοαυστραλού Χρήστου Τσιόλκα, «The Slap» (Το χαστούκι), χαρακτηρίζοντάς το «σύγχρονο αριστούργημα» και άλλοι το κατηγορούν για «απίστευτο μισογυνισμό».

Το σίγουρο είναι ότι όλοι γράφουν γι’ αυτόν. Το «Slap» βρίσκεται στην κορυφή των μπεστ σέλερ των υποψηφίων της μεγάλης λίστας των βραβείων Μπούκερ, ενώ ο Χρήστος Τσιόλκας, όπως ανακοινώθηκε χθες, θα ανοίξει την έκθεση βιβλίου του Εδιμβούργου, με τον διευθυντή της έκθεσης Νικ Μπάρλεϊ να λέει για το βιβλίο: «Είναι αμφιλεγόμενο, διχάζει το κοινό, αλλά πολλοί άνθρωποι μιλούν γι’ αυτό. Οπότε είμαι ενθουσιασμένος που κατάφερα να πείσω τον Χρήστο να πετάξει από την Αυστραλία για να βρεθεί μαζί μας».
Στην κορυφή των υποψηφίων της μεγάλης λίστας των Μπούκερ βρίσκεται το «The slap» του Χρήστου Τσιόλκα
Με αφορμή ένα χαστούκι που δίνεται σε μια οικογενειακή γιορτή, ο Τσιόλκας ξετυλίγει τα χρόνια που μεγαλώνει στην πολυπολιτισμική αλλά και ρατσιστική Αυστραλία μέσα στο μοντέλο της ελληνικής καταγωγής πατριαρχικής οικογένειάς του.
«Οι άντρες (του μυθιστορήματος)», εξηγεί ο Τσιόλκας, «επιμένουν σε έναν στενά εννοούμενο ανδρισμό, που ορίζεται από τη μεγάλη πατριαρχία της ελληνικής παραδοσιακής κουλτούρας. Και δεν σημαίνει ότι επειδή είμαι ομοφυλόφιλος, ξεφεύγω από τον τρόπο που ο ανδρισμός δουλεύει στη συνείδησή μου».
Σε όσους τον κατηγορούν για μισογυνισμό, ο Τσιόλκας απαντάει: «Θα τους αποκαλούσα τεμπέληδες αναγνώστες. Νομίζω πως μπερδεύουν τον συγγραφέα με τον χαρακτήρα. Υπάρχει ούτως ή άλλως τεμπελιά στον τρόπο που διαβάζουμε. Διαβάζουμε περισσότερο για να επιβεβαιώσουμε αυτό που είμαστε, παρά για να προκαλέσουμε αυτό που είμαστε». Οσο για τον στόχο του; Είναι ξεκάθαρος: «Θα ήταν πολύ καλό πράγμα εάν εξαγρίωνα τους αναγνώστες της μεσαίας τάξης».
Στο μεταξύ, θα είμαστε στην αναμονή για το αν ο Τσιόλκας θα βρίσκεται στη μικρή λίστα των Μπούκερ, που θα ανακοινωθεί στις 7 Σεπτεμβρίου, ενώ η επίσημη τελετή θα γίνει στις 12 Οκτωβρίου, στο Λονδίνο.
Το βραβείο συνοδεύεται από το ποσό των 50.000 λιρών.
Σοφία Στυλιανού ΕΘΝΟΣ

Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

’Γιάννης Κουτσοχέρας, ο ηθοπλάστης διανοούμενος της πολιτικής συνείδησης’’


Kυκλοφορεί το νέο βιβλίο του ιστορικού τέχνης Λεόντιου Πετμεζά ’’Γιάννης Κουτσοχέρας, ο ηθοπλάστης διανοούμενος της πολιτικής συνείδησης’’ 

Δεκα εξι χρόνια από το θάνατο του σημαντικού νομικού πολιτικού και ποι ητή Γιάννη Κουτσοχέρα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις του Διεθνούς Ιδρύμα τος ‘’Γ.Κουτσοχέρα-Λ.Στρέφη ‘’του 2010 το νέο βιβλίο-δοκίμιο του ιστορι κού τέχνης Λεόντιου Πετμεζά με τίτλο’’Γιάννης Κουτσοχέρας, ο ηθοπλά στης διανοούμενος της πολιτικής συνείδησης’’. Στις ενότητες του παρεπιδη μούν με αιρετικό τρόπο ο χώρος της ψυχικής μυστικότητας του ποιητή με το κo σμοαισθησιακό πολιτικό σασπένς που εισάγει τους αναγνώστες σε μια ποίηση αποκάλυψης των αισθήσεων. 
Ο συγγραφέας αγγίζοντας το παλμό του σύγχρονου σημερινού ανθρώπου με διαλεκτικό όμως λυρισμό αναδημιουργίας εμβαθύνει με λογοτεχνική αδεία στις καταστάσεις της ζωής και της εμπειρίας του πνευματικού ανθρώπου που περιγράφει με ψυχολογική ετοιμότητα και συνειρμική εγρήγορση ενώ κρατά ζωντανό το ενδιαφέρον σε όλες τις σελίδες με μια αμείωτη τακτική που συνεχώς ανανεώνεται μέσα από τις συνθήκες. Χαρακτηριστικό είναι πως στις περιγραφές του βιβλίου συνυπάρχουν πρόσωπα της νεώτερης ιστορίας της Ελλάδας, φυσιογνωμίες από το πολιτικό, ο κοινωνικό και το πνευματικό γίγνεσθαι της χώρας που βλέπουμε και σε σπάνιο φωτογραφικό υλικό. Γ
ια παράδειγμα τρείς γενιές πολιτικών ο Γεώργιος Παπανδρέου ,ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο σημερινός Πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου. Ο συγγραφέας μέσα από τη σύμπραξη και τη συνύπαρξη προσεγγίσει προσωπικά τη σύζευξη της ψυχοσύνθεσης που αναλύει. Το απρόβλεπτο και το απρόσμενο στοιχείο που επιφυλάσσει ενισχύουν την βαρύτητα των προθέσεων του που ενυπάρχει και ανατέλλει ως αρετή έμπνευσης στις παραστασιακές εικόνες .
Σκιαγραφώντας το ποιητή, το νομικό και το πολιτικό Γ.Κουτσοχέρα ο Λεόντιος Πετμεζάς αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές από τις ανθρώπινες ώρες του υιοθετώντας εκρήξεις και τόνους βλέψης που σμιλεύουν την υπαρξιακή συνείδηση ωθώντας την να με ταλλαχτεί σε υπαρξιακή αγωνία. Με διάφανη χαρισματικότητα ενσωματώνει στο πεζό λόγο του τη κυριαρχία της σύνδεσης με την υπάρχουσα τρέχουσα καθημερινότητα αφομοιώνοντας έντεχνα κάθε αλληλουχία. Eμφορούμενος από ενα συνειρμό δυνάμεων παραπέμπει συχνά σε υπερβατικές συλλήψεις με σημαντικές οράσεις και σε ενα βαθυστόχαστο κραδασμό που συνδυάζει παρορμήσεις της διάθεσης .Τα σχέδια του βιβλίου φιλοτέχνησε η Αλεξάντρα Παλιούρα.

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

Το περιοδικό «Ενδοχώρα» στον Ίμερο Ροδόπης

Το περιοδικό «Ενδοχώρα» θα βρίσκεται το διήμερο 6-7 Αυγούστου 2010 στον χώρο τού «Μικρού Διάκοσμου», στον Ίμερο Ροδόπης, όπου θα παρουσιάσει το πλούσιο εκδοτικό και πολιτιστικό του έργο (μεταξύ αυτών και το εντυπωσιακό νέο βιβλίο του Γιώργου Λεκάκη, «Ίμβρος Παιπαλόεσσα»), στο πλαίσιο των εκδηλώσεων κατά τις οποίες Θρακιώτες παραγωγοί υλικού και πνευματικού έργου θα εκθέσουν τις παραγωγές τους εν μέσω εξαίρετων καλλιτεχνικών δρώμενων με τη συνεργασία του ΤΟΠΙΚΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΝΟΜΟΥ ΡΟΔΟΠΗΣ - ΔΗΜΟΥ ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ & ΔΗΜΟΥ ΣΑΠΩΝ.

Ο «Μικρός Διάκοσμος» είναι ένας πολυχώρος πολιτισμού, δημιουργία του ακάματου Θρακιώτη καραγκιοζοπαίχτη Γιάννη Βουλτσίδη, ενός ανθρώπου με έντονες πνευματικές και καλλιτεχνικές ανησυχίες και αναζητήσεις, που έδωσε πολιτιστική ζωή σε έναν χώρο που την στερείτο. Αξίζει τα καλοκαιρινά βήματά σας να σας οδηγήσουν στην φιλόξενη θρακιώτικη γη της Ροδόπης προς αναζήτηση μιας άλλης διάστασης των διακοπών σας. Περισσότερες πληροφορίες στό: www.mikrosdiakosmos.gr

Τρίτη 3 Αυγούστου 2010

Καρτέλ στα ξενόγλωσσα βιβλία...


Την ύπαρξη καρτέλ στα ξενόγλωσσα, αγγλικά, βιβλία έχει καταγγείλει στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, από το 2002 ο ιδιοκτήτης βιβλιοπωλείου Γιώργος Φλωράς.

Η απόφαση της Επιτροπής, που επέβαλε πρόστιμο στους δύο χονδρέμπορους που αποτελούν το καρτέλ, βγήκε μόλις το 2009, ενώ την εβδομάδα που πέρασε η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια.

Ο κ. Φλωράς μίλησε στο απογευματινό δελτίο ειδήσεων της τηλεόρασης του ΣΚΑΪ.

Μεταξύ άλλων, τόνισε ότι το 2002 στην ελληνική αγορά υπήρχαν 10 χονδρέμποροι, ενώ σήμερα έχουν μείνει μόλις τρεις. Οι δύο του καρτέλ και ένας ακόμα. Οι υπόλοιποι, όπως είπε, δεν μπόρεσαν να αντέξουν τον αθέμιτο ανταγωνισμό.

Παράλληλα, εξήγησε ότι από την ύπαρξη του καρτέλ, περίπου 500.000 μαθητές επιβαρύνονται κάθε χρόνο και πληρώνουν τα αγγλικά εισαγόμενα βιβλία ακόμα και 40% ακριβότερα.

Ακόμα, τόνισε ότι δεν μπορούν οι βιβλιοπώλες δεν μπορούν να προμηθευτούν βιβλία απευθείας από τις ξένες αγορές, καθώς το καρτέλ έχει πανευρωπαϊκή διάσταση και οι σημαντικοί εκδότες δεν προμηθεύουν τους ανεξάρτητους αγοραστές.

Ο κ. Φλωράς επεσήμανε ότι η απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, που καλούσε τις εταιρίες να πάψουν να χρησιμοποιούν εναρμονισμένες πρακτικές, δεν εφαρμόζεται και οι εταιρίες του καρτέλ έχουν προσφύγει στα δικαστήρια, έχουν πάρει αναστολή και η υπόθεση αναμένεται να κρατήσει τουλάχιστον τέσσερα χρόνια ακόμα.

Ως τότε, οι έλληνες μαθητές θα συνεχίζουν να αγοράζουν ακριβότερα τα βιβλία των αγγλικών τους. SKAI.GR

Index #41– Ιούλιος-Αύγουστος 2010

Κυκλοφόρησε το 41ο τεύχος του περιοδικού index (Ιούλιος-Αύγουστος 2010) με  πολυσέλιδο αφιέρωμα στα βιβλία για το καλοκαίρι.
Το ρεπορτάζ αυτού του τεύχους είναι αφιερωμένο και πάλι στο θέμα «Βιβλίο & Κρίση 2010»  (2ο μέρος).

Τα περιεχόμενα του τεύχους, αναλυτικά:
  
ΘΕΜΑ:
Βιβλίο & κρίση 2010.21ο μέρος
Ο Θανάσης Αντωνίου συνεχίζει και ολοκληρώνει τη συνομιλία του με εκδότες και βιβλιοπώλες με θέμα την οικονομική κρίση και τις επιπτώσεις της στην αγορά του βιβλίου.
  
ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ:
 Ο γνωστός έγκριτος αστροφυσικός και συγγραφέας Chris Impey, υπογράφει ένα κείμενο, αποκλειστικά για το INDEX, με αφορμή την επίσκεψή του στη χώρα μας και την έκδοση του βιβλίου του «Το ζωντανό σύμπαν» στα Ελληνικά.
  
ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ:
-TOP 5 X 6 κατηγορίες βιβλίων
-Οι συνεργάτες και η συντακτική ομάδα του index προτείνουν βιβλία για το καλοκαίρι
-Αυτο-παρουσιάσεις: Σώτη Τριανταφύλλου, Ελένη Πασχαλούδη, Κώστας Λουρόπουλος, Άννυ Στεφανίδου, Σόφη Θεοδωρίδου, Απόστολος Λυκεσάς, Δρ. Μιχάλης Κυριακίδης, Σπύρος Μακριδάκης, Άννα Βαρσάμου, Γρηγόρης Τεχλεμετζής, Καίτη Βασιλάκου.
  
Focus:
Michael Gregorio /Από την Πρωσία με αγάπη /Από τη Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

Σταυροδρόμια:
Και η σιωπή χρειάζεται/ Από τον Γιώργο Τσακνιά

Από την πένα στο πιρούνι και… αντίστροφα
Γευστικές διαδρομές στη λογοτεχνία αλλά και στην καθημερινότητα. Αυτό το μήνα: Κυκλάδες/  Από τη Χριστίνα Οικονομίδου και τη Γιώτα Συκιώτη
  
Και, φυσικά, οι μόνιμες στήλες μας, όπου οι συνεργάτες μας αναλύουν και σχολιάζουν βιβλία –και όχι μόνο:
ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΝ ΑΦΩΝΟΥΣ, FLYERS (ειδήσεις, σχόλια, προσκλήσεις και προκλήσεις), ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΤΡΙΝΑ (Δόκιμοι συγγραφείς, βιβλιοκριτικοί αλλά και «απλοί» αναγνώστες κρίνουν τα βιβλία που αγάπησαν ή αντιπάθησαν... [gnomi@indexmag.gr]. Ακόμα: Το βιβλίο της άμμου /Ανθολόγηση: Γιώργος Τσακνιάς, All time classic: Ίαν Φλέμινγκ /Από τη Γιώτα Συκιώτη), ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ… (μουσική, θέατρο, κινηματογράφος), Ο ΟΥΡΑΝΟΣ… ΣΦΟΝΤΥΛΙ (βιβλιόφιλες αστρονομικές προβλέψεις) . 

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...