Μέσα κυρίως από τις προσωπικές της εμπειρίες περιγράφει την αδυναμία της νεοελληνικής κοινωνίας να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις των καιρών, να ανταποκριθεί στα πάγια αιτήματα του εκσυγχρονισμού, και επισημαίνει το τέλος του παράλογου ευδαιμονισμού.
Τα κείμενα διακρίνονται για την αμεσότητά τους και το έντονο αυτοβιογραφικό ύφος, εκεί όπου συναντάμε και τις καλύτερες στιγμές της, όταν αναφέρεται σε βιβλία και συγγραφείς που αγαπάει, σε ταινίες που της αρέσουν, στις μουσικές που τη συγκινούν, στους φοιτητές της.
Αναμφισβήτητα το άκρως εξομολογητικό κείμενο για το διάσημο ζωγράφο Φράνσις Μπέικον είναι και το καλύτερο της συλλογής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ελεύθερα την άποψή σας!