Ένα νέο βιβλίο του Γιώργου Ι. Κωστούλα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Επτάλοφος.
Τρία χρόνια μετά το τελευταίο βιβλίο του «Και οι μάνατζερ έχουν ψυχή…», ο συγγραφέας απομακρύνεται ελαφρώς από το προσφιλές του πεδίο της ευρύτερης θεματικής του Μάνατζμεντ για να μας δώσει, αυτή τη φορά, το πρώτο του βιβλίο γενικής προβληματικής.
Τίτλος του βιβλίου: «Διαβά-ζωντας με το μολύβι στο χέρι». Συγγραφικό περιεχόμενο: 185 ενότητες ποικίλου περιεχομένου, όπως η Ηθική, η Επικοινωνία, η Εργασία, η Συμπεριφορά, οι Ανθρώπινες Σχέσεις, η Οικονομία, η Παγκοσμιοποίηση, η Τέχνη. Ζητήματα δηλαδή
Όπως υπαινίσσεται και ο τίτλος του βιβλίου, πρόκειται για έργο βασισμένο σε προσωπικές ανιχνευτικές αναγνώσεις του συγγραφέα. Ένα σπονδυλωτό εγχειρίδιο χαλαρής θεματικής συγκρότησης, με τη μορφή 1.210 επισημάνσεων, οι οποίες εισφέρονται στο βιβλίο, αποσταγματικά, δίκην ενός αμοιβαίου κεφαλαίου προς περαιτέρω επωφέλεια.
1210 μικρά κείμενα, πότε αφοριστικά, πότε ερωτηματικά, πότε διερευνητικά, φαινομενικά μεν ποικίλα, αλλά ουσιαστικά ομόκεντρα, που, αν και σκόρπια, συντίθενται εντέλει αναδεικνύοντας μια ενάρετη και καλότροπη πρόταση ζωής.
Παρόλο που μοιάζει εξωτερικά, το βιβλίο δεν είναι μια από τις συνήθεις συλλογές αποφθεγμάτων, με κυρίαρχα τα χαρακτηριστικά της σοβαροφάνειας και του αφ’ υψηλού διδακτισμού.
Με αλφαβητικό ευρετήριο θεμάτων και εννοιών το βιβλίο, εκτός από ένα απολαυστικό ανάγνωσμα, αναδεικνύεται και σε ένα πολύτιμο εργαλείο αναφοράς.
Αντιπροσωπευτικό δείγμα του συγγραφικού περιεχομένου:
- Αξεπέραστη εσωτερική συναισθηματική διαπλοκή: Η ηδονή να αποδίδεις δικαιοσύνη σε έναν αντίπαλο.
-Η δύναμη στους ανθρώπους είναι περισσότερο αποτελεσματική, όταν δεν τους είναι απαραίτητη.
- H αγάπη είναι αδικία, αλλά η δικαιοσύνη δεν της αρκεί.
-Αχόρταγος είναι αυτός που κατά βάθος ξέρει ότι είναι υπερτιμημένος.
-Στην απελπισία του φοβισμένου ανθρώπου κρύβεται, αρνητικά, η ελπίδα για κάτι καλύτερο, που τον ξεπερνά.
-Όπου δε μπορώ να φέρομαι ηθικά, εκεί δεν έχω καμιά εξουσία.
-Ποτέ μη φοβάσαι μήπως δικαιωθείς πρόωρα. Όλοι φοβούνται την πρόωρη δικαίωση. Ιδιαίτερα αυτοί που θα έπρεπε, κυρίως, να την επιδιώκουν: Οι ηγέτες.
-Προϋπόθεση για έναν πραγματικό διάλογο είναι να μη μας ενδιαφέρει ο άνθρωπος περισσότερο από τη γνώμη του.
-Το γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν διαφορετικά δικαιώματα σε διαφορετικές κοινωνίες δεν σημαίνει ότι τα δικαιώματα είναι κάτι το σχετικό.
-Οι συμφωνίες ενδέχεται, ή, όπου χρειάζεται μπορεί ακόμα και να επιβάλλεται να είναι μυστικές. Όμως αυτές δεν θα πρέπει να μας εκθέτουν όταν γίνονται φανερές.
-Το να συμφωνούν μαζί σας οι υφιστάμενοί σας είναι πολύ καλό. Καλύτερο όμως είναι να συμφωνείτε εσείς με εκείνους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ελεύθερα την άποψή σας!