Γράφει ο Κώστας Μαρδάς
Ένα βιβλίο –βέλος κατά της αμνησίας. Ένα βιβλίο δόρυ υπέρ της αξιοπρέπειας. Από τις εκδόσεις ΜΠΑΤΣΙΟΥΛΑΣ.Συγγραφέας ο Κωστής Γκορτζής. Σημαιοφόρος στο πλοίο «Βέλος» του Πολεμικού Ναυτικού, που υπό την ηγεσία του κυβερνήτη Νίκου Παπά , τον Μάϊο του 1973 στασίασε και αποχώρησε από Νατοϊκά γυμνάσια ζητώντας την ανατροπή της δικτατορίας των συνταγματαρχών.Ο συγγραφέας, αντιναύαρχος εν αποστρατεία σήμερα, καταθέτει τη μαρτυρία του για το πως εξελίχθηκε η μεγάλη ρήξη του Ναυτικού με τους συνταγματάρχες της χούντας.Γράφει με αρετές συγγραφέα. Παραστατικά. Με χρώμα. Με ευθύτητα. Με σαρκασμό . Με τεκμήρια. Με αγανάχτηση.«Δεν είμαι συγγραφέας. Ούτε ιστορικός. Γράφω ως απλός πολίτης που , όπως ο Μανώλης Αναγνωστάκης , ντρέπεται για τη γενιά του. Για τη γενιά του Πολυτεχνείου. Για τη γενιά που πέταξε στα σκουπίδια το Εμείς και αποθέωσε το Εγώ. Και αμύνεται περί…πάρτης, τοις κείνων …χρήμασι πειθόμενοι».Και δηλώνοντας «συνένοχος» γιατί κράδαινε λάβαρα και κομματικές σημαίες τονίζει γιατί μιλάει με επίκεντρο τον Νίκο Παπά :«Γράφω γι’ αυτόν, επειδή δεν εξαργύρωσε για προσωπικές ματαιοδοξίες τις δάφνες που η ιστορία του τόπου και αγαθή του Τύχη του απένειμε. Γράφω για τους νέους, για τα παιδιά μου, για να μάθουν ότι δεν είναι όλοι της γενιάς που φεύγει σκάρτοι».Ο Κωστής Γκορτζής ξεκινάει περιγράφοντας τη «μουδιασμένη αδιαφορία» με την οποία αποδέχθηκε το Ναυτικό την επιβολή της δικτατορίας και μετά αφηγείται πως με μυστικότητα σχεδιαζόταν η κίνηση ανατροπής , πως όρκιζε τους μυημένους ο αντιπλοίαρχος Θανάσης Σέκερης, αναφέρει τα κτηνώδη βασανιστήρια που υπέστησαν οι αξιωματικοί στην ΕΣΑ (Ελληνική Στρατιωτική Αστυνομία) καθώς το κίνημα προδόθηκε…Προδόθηκε , αλλά ο Νίκος Παπάς δεν πρόδωσε την αποστολή του.Στις 25 Μαΐου του 1973, ενώ το «Βέλος» συμμετείχε σε ασκήσεις του ΝΑΤΟ ανοιχτά της Μεσσήνας στην Ιταλία, ακούει στις 12 ,στο μεσημέρι στο τραπέζι του καρέ των αξιωματικών, την Ιταλική τηλεόραση να λέει ότι συνελήφθησαν στην Ελλάδα αξιωματικού του Πολεμικού Ναυτικού.Έχοντας τη συμπαράσταση του πληρώματος αποφασίζει να αποχωρήσει από τα γυμνάσια και να ζητήσει πολιτικό άσυλο στην Ιταλία.Στο τηλεγράφημα το οποίο έγραψε βουρκωμένος από τη συγκίνηση που του προκάλεσαν τα λόγια του νεαρού τότε σημαιοφόρου Γκορτζή, στο μικρό γραφείο του- «θα ακολουθήσουμε τον κυβερνήτη μας»- διακήρυξε:«Πιστοί στη συμμαχία του ΝΑΤΟ και στον πολιτισμό των λαών μας, ο οποίος έχει θεμελιωθεί επί των αρχών της Δημοκρατίας, της προσωπικής ελευθερίας και του σεβασμού των Νόμων, όλοι οι αξιωματικού και το πλήρωμα του πλοίου μου, ως ένας άνθρωπος, πιστοί στον δοθέντα όρκο μας , με βαθύτατη λύπη εγκαταλείπουμε τις ασκήσεις. Με τη συμπαράσταση του ολόκληρου του ελεύθερου κόσμου θα πολεμήσουμε για να επαναφέρουμε την Δημοκρατία στην Ελλάδα»…Το πλοίο αγκυροβόλησε στο λιμάνι του Φιουμιτσίνο. Ο Νίκος Παπάς έδωσε συνέντευξη τύπου στα Ιταλικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης, προκαλώντας άγριο χτύπημα στην ανυπόληπτη χούντα.Ένα βιβλίο που δικαιώνει την ανταρσία . Την ανταρσία συνειδήσεων…
Ένα βιβλίο –βέλος κατά της αμνησίας. Ένα βιβλίο δόρυ υπέρ της αξιοπρέπειας. Από τις εκδόσεις ΜΠΑΤΣΙΟΥΛΑΣ.Συγγραφέας ο Κωστής Γκορτζής. Σημαιοφόρος στο πλοίο «Βέλος» του Πολεμικού Ναυτικού, που υπό την ηγεσία του κυβερνήτη Νίκου Παπά , τον Μάϊο του 1973 στασίασε και αποχώρησε από Νατοϊκά γυμνάσια ζητώντας την ανατροπή της δικτατορίας των συνταγματαρχών.Ο συγγραφέας, αντιναύαρχος εν αποστρατεία σήμερα, καταθέτει τη μαρτυρία του για το πως εξελίχθηκε η μεγάλη ρήξη του Ναυτικού με τους συνταγματάρχες της χούντας.Γράφει με αρετές συγγραφέα. Παραστατικά. Με χρώμα. Με ευθύτητα. Με σαρκασμό . Με τεκμήρια. Με αγανάχτηση.«Δεν είμαι συγγραφέας. Ούτε ιστορικός. Γράφω ως απλός πολίτης που , όπως ο Μανώλης Αναγνωστάκης , ντρέπεται για τη γενιά του. Για τη γενιά του Πολυτεχνείου. Για τη γενιά που πέταξε στα σκουπίδια το Εμείς και αποθέωσε το Εγώ. Και αμύνεται περί…πάρτης, τοις κείνων …χρήμασι πειθόμενοι».Και δηλώνοντας «συνένοχος» γιατί κράδαινε λάβαρα και κομματικές σημαίες τονίζει γιατί μιλάει με επίκεντρο τον Νίκο Παπά :«Γράφω γι’ αυτόν, επειδή δεν εξαργύρωσε για προσωπικές ματαιοδοξίες τις δάφνες που η ιστορία του τόπου και αγαθή του Τύχη του απένειμε. Γράφω για τους νέους, για τα παιδιά μου, για να μάθουν ότι δεν είναι όλοι της γενιάς που φεύγει σκάρτοι».Ο Κωστής Γκορτζής ξεκινάει περιγράφοντας τη «μουδιασμένη αδιαφορία» με την οποία αποδέχθηκε το Ναυτικό την επιβολή της δικτατορίας και μετά αφηγείται πως με μυστικότητα σχεδιαζόταν η κίνηση ανατροπής , πως όρκιζε τους μυημένους ο αντιπλοίαρχος Θανάσης Σέκερης, αναφέρει τα κτηνώδη βασανιστήρια που υπέστησαν οι αξιωματικοί στην ΕΣΑ (Ελληνική Στρατιωτική Αστυνομία) καθώς το κίνημα προδόθηκε…Προδόθηκε , αλλά ο Νίκος Παπάς δεν πρόδωσε την αποστολή του.Στις 25 Μαΐου του 1973, ενώ το «Βέλος» συμμετείχε σε ασκήσεις του ΝΑΤΟ ανοιχτά της Μεσσήνας στην Ιταλία, ακούει στις 12 ,στο μεσημέρι στο τραπέζι του καρέ των αξιωματικών, την Ιταλική τηλεόραση να λέει ότι συνελήφθησαν στην Ελλάδα αξιωματικού του Πολεμικού Ναυτικού.Έχοντας τη συμπαράσταση του πληρώματος αποφασίζει να αποχωρήσει από τα γυμνάσια και να ζητήσει πολιτικό άσυλο στην Ιταλία.Στο τηλεγράφημα το οποίο έγραψε βουρκωμένος από τη συγκίνηση που του προκάλεσαν τα λόγια του νεαρού τότε σημαιοφόρου Γκορτζή, στο μικρό γραφείο του- «θα ακολουθήσουμε τον κυβερνήτη μας»- διακήρυξε:«Πιστοί στη συμμαχία του ΝΑΤΟ και στον πολιτισμό των λαών μας, ο οποίος έχει θεμελιωθεί επί των αρχών της Δημοκρατίας, της προσωπικής ελευθερίας και του σεβασμού των Νόμων, όλοι οι αξιωματικού και το πλήρωμα του πλοίου μου, ως ένας άνθρωπος, πιστοί στον δοθέντα όρκο μας , με βαθύτατη λύπη εγκαταλείπουμε τις ασκήσεις. Με τη συμπαράσταση του ολόκληρου του ελεύθερου κόσμου θα πολεμήσουμε για να επαναφέρουμε την Δημοκρατία στην Ελλάδα»…Το πλοίο αγκυροβόλησε στο λιμάνι του Φιουμιτσίνο. Ο Νίκος Παπάς έδωσε συνέντευξη τύπου στα Ιταλικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης, προκαλώντας άγριο χτύπημα στην ανυπόληπτη χούντα.Ένα βιβλίο που δικαιώνει την ανταρσία . Την ανταρσία συνειδήσεων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ελεύθερα την άποψή σας!